Dane jest słowo w stanowiące wzorzec oraz skończony ciąg niepustych słów C = (w₁,,...,w_k). W ciągu C trzeba wskazać słowa, które po złączeniu, w takiej kolejności, w jakiej występują w ciągu C, utworzą wzorzec. Rozwiązaniem ma być rosnący ciąg numerów wyrazów danego ciągu C, które po złączeniu utworzą wzorzec. Wzorzec w i każde słowo w ciągu C składają się z co najwyżej 150 małych liter alfabetu angielskiego od 'a' do 'z' i nie zawierają znaków narodowych. Liczba wyrazów w ciągu jest dodatnia i nie większa niż 200.

Przykład

Zadanie

• wczytuje z pliku tekstowego SLO.IN następujące dane: wzorzec w, liczbę wyrazów ciągu C, a następnie kolejne wyrazy tego ciągu,
• jeżeli nie istnieje rozwiązanie zadania utworzenia wzorca w z wyrazów ciągu C, zgodnie z podanymi wyżej warunkami, to zapisuje w pliku SLO.OUT jedno słowo NIE,
• jeżeli istnieją rozwiązania i jest ich mniej niż 1000000, zapisuje w pliku tekstowym SLO.OUT liczbę rozwiązań, a następnie jedno dowolne rozwiązanie zadania,
• jeżeli rozwiązań jest więcej niż 999999 zapisuje w pliku SLO.OUT liczbę 1000000, a następnie jedno dowolne rozwiązanie zadania.

Wejście

• W pierwszym wierszu pliku SLO.IN zapisane jest jedno słowo złożone z co najwyżej 150 małych liter alfabetu angielskiego. Jest to wzorzec w.
• W drugim wierszu jest zapisana dodatnia liczba całkowita k <= 200. Jest to liczba wyrazów ciągu C.
• W kolejnych k wierszach są zapisane kolejne niepuste słowa tworzące ciąg C, każdy wyraz jest zapisany w osobnym wierszu i składa się z co najwyżej 150 małych liter alfabetu angielskiego. Pierwsza litera słowa jest zawsze pierwszym znakiem w wierszu, a bezpośrednio po ostatniej jest koniec wiersza.

Wyjście

• albo jedno słowo NIE, w przypadku gdy ze słów w ciągu C nie można ułożyć wzorca w sposób zgodny z warunkami zadania,
• albo w pierwszym wierszu jedną liczbę, to jest liczbę rozwiązań zadania, albo 1000000, a w kolejnych wierszach rosnący ciąg numerów wyrazów wybranych z ciągu C, które po złożeniu utworzą wzorzec - każdą liczbę w osobnym wierszu.

Przykład

w pliku SLO.OUT można zapisać:
9
2
4
5
7
9

Twój program powinien szukać pliku SLO.IN w katalogu bieżącym i tworzyć plik SLO.OUT również w bieżącym katalogu. Plik zawierający napisany przez Ciebie program w postaci źródłowej powinien mieć nazwę SLO.???, gdzie zamiast ??? należy wpisać co najwyżej trzyliterowy skrót nazwy użytego języka programowania. Ten sam program w postaci wykonywalnej powinien być zapisany w pliku SLO.EXE.